ดิชั้นและสามีไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครดี จึงเขียนมาระบาย...
ไอ้แดงมันบอกว่ารัฐบาลไม่ได้ขอคืนพื้นที่ราชประสงค์ มัน (ต่อไปนี้ใช้คำว่า “มัน” แทนคำกว่าพวกเสื้อแดง) จึงย้ายจากสะพานผ่านฟ้ามาราชดำริ เซ็งห่านมั่กๆ เราไม่ดูข่าวมาหลังจากที่มันยิงทหาร ไม่อยากแม้จะฟังทางวิทยุ แต่บ่ายนี้ หลังจากกลับจากไปกินข้าวเที่ยง(เสบี่ยงในบ้านหมด) ..แม่เจ้า! มันมากับสลัมชัดๆ มันปิดถนนตั้งแต่หน้าโรงบาลตรวจเอดส์ ตั้งแผงขายของๆมัน ถนนถูกรถของพวกมันจอดเต็มซ้ายขวา ผ่านด่านตรวจของมันดิชั้นก็เกลียด มองหน้ามันดิชั้นก็เกลียด รถคันหน้าติดธงแดงมันก็ยิ้มแย้มโบกไม้โบกมือให้ไปจอดทางนี้ๆ ตอนนี้ดิชั้นกรุ่นสุดๆเลยค่ะ ก็ย้ำอีกที เกลียดมัน@#$@#$ ..พอผ่าน sport club เข้าเขตสถานีรถไฟฟ้าพวกมันก็นอน นอนกับเสื่อบนพื้น นอนเป็นตับๆเพราะได้ร่มเงาจากสถานีไฟฟ้าและลมเย็น มีภาพทักษินอยู่เนืองๆ มีป้ายที่บอกว่ามันมาจากไหน และต้องการยุบสภา อำเภออะไรนักก็ไม่รู้ เราก็ได้แต่ขับรถกระตึ๊บๆ (แต่จริงๆอย่าง..กระทืบมันค่ะ) จนถึงทางเข้าบ้าน อ้าว! ไอ้แดงนอนกับพื้นและเป็นตับริมรั้วสถานฑูตอีกแล้ว ..เสื้อก็แดง ตัวก็คำ ใจก็ดำ ดิชั้นและสามีจึงอยู่บนความยากลำบากของจิตใจเป็น “อย่างสูง” (ระดับดีกรีมากว่า “อย่างมาก”) ..เราเดินไปเยี่ยมญาติของเราที่โรงบาลตำรวจ เดินรั้วฝั่ง sport club ก็เต็มไปด้วยกลิ่นปัสสาวะเน่าๆของพวกมัน ฝ่าพวกมันเข้าโรงบาลด้วยความหวาดกลัว ขากลับต้องมาเดินฝั่งโรงแรม เพราะเขาน่าจะมีเจ้าหน้าที่ห้ามไม่ให้มันมาปัสสาวะเหมือนสัตว์ 4 ขาชนิดหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ แค่ถนนเดียวกันแต่กลิ่นที่พวกมันฝากไว้ราวกับฟ้าและเหว ต่อไปนี้ใต้สถานีรถไฟฟ้าก็จะเป็นอย่างนั้นเหมือนกันคือไร้ระเบียบและสกปรก สร้างความเดือดร้อนกันชัดๆ เกลียดมันค่ะ ตอนที่เราเลือกมาอยู่ที่นี่เราก็คิดว่าดีแล้ว ไอ้แดงมันดันมาคิดเหมือนเรา แต่ดิชั้นไม่ต้องการมันค่ะ เกลียดค่ะ
ถ้าวันศุกร์รัฐบาลไม่จัดการเด็ดขาดกับมัน และมันปิดถนน และรถไฟฟ้าก็ปิด ..ดิชั้นขออนุญาตทำงานที่บ้านนะคะ..
จากดิชั้นและสามี ที่ทุกข์ระทมแสนสาหัสเพราะพวกมันเรียกร้องว่าต้องการสันติๆๆๆ แต่ดิชั้นสติจะแตก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น