ละครไทย…..บอร์ดเฉลิมไทย
แอบฟังหรือเผลอได้ยินโดยไม่ตั้งใจแต่ดันไปเหยียบกิ่งไม้
นางเอกสะดุดล้มพระเอกโอบไว้หรือกลิ้งเป็นเกลียวแล้วจบที่ตามองตาหรือปากจุ๊บปาก
สถานการณ์ฉุกเฉินแต่โทรศัพท์ดันแบตฯหมดหรือไม่มีสัญญาณ
รีบมาบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วแต่ก็ยังไม่พูดรอให้หายเหนื่อยก่อนค่อยพูด
ฉากเข้าใจผิด มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันอธิบายได้แล้วฉากนั้นก็ไม่ได้อธิบายอะไรเลย
เจ็บหนักแต่ไม่ยอมให้เรียกรถพยาบาล ทั้งที่หมดเวลาร่ำลาก็ถึงมือหมอแล้ว
นางอิจฉาวัน ๆ ไม่ต้องทำอะไรรอจับแต่ผู้ชายรวยซึ่งคือพระเอก
ตอนจบนางร้ายต้องจับนางเอกไปโกดังร้างเพื่อให้พระเอกมาช่วย
เวลาเถียงกันพระเอกต้องจับนางเอกมาจูบปากทุกครั้งด้วยความโมโห
พระเอกจะไปรับนางเอกไปงาน ตะลึงนางเอกแต่งตัวสวยมาเดินลงจากบันได
โกรธกันทั้งเรื่อง แล้วไปโดนยิงตอนจบ พระเอกเอาตัวมาบัง ก็เลยคืนดีกัน
ผู้ร้ายมีเป็นสิบคน เวลาจะสู้กับพระเอก ดันเข้ามาทีละคน
ห้ามอ่านหนังสือพิมพ์ หรือดูข่าวเด็ดขาด เพราะจะเจอข่าวเกี่ยวกับคนใกล้ตัว
ถ้านางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชาย คนดูทั้งประเทศรู้ ...แต่พระเอกไม่รู้
แต่ละตัวละครทำสีหน้า ทำอารมณ์ ยิ่งหน้าตาตัวร้ายตอนสะใจ หมาดูยังรู้เลยว่าเอ็งคิดไรอยู่
ชอบมีบทพูดให้มันตรงกับชื่อเรื่อง......ฉันจะซื้อเสน่หา ด้วยเงินตราของฉัน...
ฉากนอนโรงพยาบาล ไม่ว่าจะยากดีมีจนแค่ไหนก็ต้องนอนห้องพิเศษคนเดียว
นางเอกหลับ ไม่สบาย บาดเจ็บ แล้วละเมอ สารภาพความจริง (ใครจะละเมอได้เป็น
เรื่องเป็นราวขนาดนั้น)
ความจำเสื่อมแล้วจากคนดีๆ กลายเป็นคนนิสัยไม่ดี
ตัวละครคิดเสียงดังออกมาทางปาก
ผู้ร้ายถือปืนจ่ิอพระเอก จะยิงก็ไม่ยิงพูดพล่ามอยู่นั่นแหละ
พระเอกจับนางเอกโยนเข้ารถ นางเอกก็ร้องว่าปล่อยฉันนะ แต่ไม่ยอมเปิดประตูออกไป ปล่อยให้พระเอกเดินอ้อมรถมาที่คนขับได้
พระเอก-นางเอกหลงทาง กลับบ้านไม่ได้ ฝนเจ้ากรรมก็ดันมาตกหนักซะอีก แต่ไม่รู้ใคร
ดันสร้างกระท่อม (ร้าง) ไว้กลางป่าเสมอ และจบท้ายด้วย………….
ที่มา บอร์ดเฉลิมไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น