สะใจ!!...เรื่องจริงที่อยากให้ส่งต่อมากๆๆๆ...เรื่องของน้องสาวพี่รินเองนะ

สะใจ!!...เรื่องจริงที่อยากให้ส่งต่อมากๆๆๆ...เรื่องของน้องสาวพี่รินเองนะ


ก่อนอื่นต้องบอกว่า ด้วยความที่ชอบอ่านอีเมล์เตือนภัยต่างๆ ทำให้มีสติที่

จะตัดสินใจช่วยเหลือตัวเองได้



เหตุการณ์มีอยู่ว่า วันที่เกิดเหตุเป็นเวลาประมาณตอนเที่ยงได้ออกไปซื้ออะหลั่ยรถ

ที่แถวๆลาดกระบัง และได้ขับรถผ่านถนนพัฒนาการ วันนั้นรถยนต์ที่ใช้ เป็

รถเปอร์โย 505 เกียร์ธรรมดา มีเซ็นทรัลล็อค กระจกมือหมุน ไม่ได้ติดฟิล์ม

กรองแสงหนามาก ประมาณว่ามองเข้ามาก็รู้ว่าเป็นผู้หญิงขับ

แล้วบังเอิญวันนั้นขับไปคนเดียวซะด้วย แน่นอนอยู่แล้วที่ต้องล๊อครถทันทีเวลาขึ้นรถ



เมื่อขับมาถึงสามแยกไฟแดงสถานีตำรวจคลองตัน ตอนนั้นจอดติดไฟแดง ก็มอง

อยู่ว่าบนหน้าปัดไฟแดงมันมีเวลาบอกเหลืออีกประมาณ 120 กว่าวินาที

อยู่ๆ ก็มีมอเตอร์วินขับมาจอดข้าง ๆไม่ได้สังเกตุป้ายทะเบียน(คนขับสวมหมวกปิดหน้า

เปิดหมวดออกมา ก็สวมที่คลุมหน้าทั้งหัวอีก สรุปไม่เห็นหน้าอยู่ดี) แล้วพูดดังๆ

ด้วยคำหยาบให้เรารู้สึกอายว่า อีเหี้ย มึงขับรถเฉี่ยวกูแล้ว มึงยังขับหนีอีก

แล้วก้ออีกเยอะแยะที่ทำให้เรารู้สึกอาย แต่ขอโทษค่ะ ด้วยความที่ เราขับรถด้วย

ความมีสติ แล้วถนนเส้นนั้น รถก้อโคตรจะวิ่งได้เร็ว เร็ว มาก.......ก 40 กิโลเมตร

ต่อชั่วโมง จะไม่ทำให้เรารู้เชียวหรือว่า เราได้เหยียบตาปลาของใครมั่ง เราก็คิดว่า

แม่ง ทำไงดีวะ ป้อมตำรวจก้ออยู่ใกล้แค่นี้เอง แต่ไม่มีหัวปิงปองอยู่ซักกะคน



ก้อเลย หมุนกระจกลงนิดนึง ย้ำ นิดนึงเท่าที่มือข้างนอกจะแหย่เข้ามาได้

จากนั้นก้อมองขึ้นไปบนป้ายเวลา เหลืออีกประมาณ 40 วินาที ก้อเลยบอกมันว่า

เนี่ยมีตังค์อยู่ใบ 500 กับ ใบ 1000 มาเอาไปซะ แล้วให้มันยื่นมือเข้ามาเอา

พอมันยื่นมือเข้ามาจนถึงข้อมือเท่านั้นแหละ เราก้อรีบหมุนกระจกขึ้นให้เร็วสุด

แล้วก้อแรงสุดให้ข้อมือมันติดอยู่ข้างใน จากนั้น ก้อจัดการมัน ด้วยการแหกนิ้วมันด้วย



ตอนแรกกะว่าจะกัด แต่ว่ากลัวเชื้อโรค ก้อเลยบิดมือมันสุดแรงเกิด จนมันดิ้นปัด ๆ

แล้วเราก้อทำให้รถติด จนคันหลังต้องลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอคนมาถึงเยอะๆ

แล้วเราถึงตะโกนบอกให้คนช่วยเรา ทีนี้แหละ ทีใครทีมัน มีพี่แมชเซ็นเจอร์ใจดี 2 คน

ช่วยจับตัวมันไว้ แล้วก้อถอดถุงคลุมหน้ามันออก เราก้อดึงหูมัน แล้วก้อกรี๊ดเต็มกำลัง

ใส่ 2 หูมันเต็มที่ ลืมบอกไป ตอนนั้นมือมันก้อยังติดอยู่ที่ประตูรถอยู่เลย



พอได้แก้แค้นเล็กๆน้อยๆ แล้ว ก้อเลยให้พี่ๆ เค้าถามมันว่า มันทำอย่างนี้ทำไม

มันบอกว่า เห็นเป็นผู้หญิงคนเดียวขับรถ ก้อเลยคิดว่าง่ายที่จะทำให้อาย แล้วได้เงิน

ใช้ฟรี เราได้ยินก้อ แม่ง เดี๋ยวกรูจัดให้ เลยบอกพี่เค้าไปว่าเราไม่เอาเรื่อง ปล่อยมัน

ไปเถอะ รถติดมากแล้ว จากนั้นเรา ก้อขึ้นรถ ล๊อครถ แล้วก้อเอากระจกให้มันเอามือออก

แค่นั้นแหละมันจับมอร์ไซค์ได้ มันขับไปลิ่วเลย



ยังไม่จบครับพี่น้อง เราขับตามมันไป จนจะถึงมหาลัยเกษมบัณฑิตถึงตอนนี้ให้

แน่ใจว่ารถคุณมีประกัน จะชั้นไหนก้อได้ ตัดสินใจชนมันเลย คราวนี้ เอามันจะๆ

ล้มจริง เจ็บจริง ทีนี้ก้อรอประกันเฉย ๆ เราไม่ต้องจ่ายซักกะบาท คนพวกนี้

บางครั้งถ้าเราปล่อยมันเฉยๆ มันก้อจะไปทำคนอื่นอีก บางทีนึกแล้วก้อสงสาร

แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้มันก้อไม่เข็ด



ก้อเมล์มาให้อ่านว่า นี่เป็นอีกภัยเล็กๆน้อยๆ ที่เจอตามถนน ขอให้ทุกคนโชคดีค่ะ