วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ระดมพลทั้งเกาะภูเก็ต...ช่วยชีวิต...‏

เราขอสนับสนุนให้คนไทย ขึ้นไปเหยียบดวงอาทิตย์เป็นคนแรกของโลก..



นี่เป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติ หรือเปล่านี่.... ถ้าไม่ใช่แล้วมันเป็นลางบอกเหตุการณ์อะไรล่วงหน้าหรือเปล่าอ่ะ
ระดมพลทั้งเกาะ...ช่วยชีวิต...

เคยแต่อ่านหนังสือเรื่อง ปลาเกยตื้นครั้งละหลายๆตัว แต่ไม่คาดคิดว่าจะเจอกับตัวเองจังๆแบบนี้
วันนี้ ที่เกาะราชาใหญ่ ภูเก็ต ขณะที่ผมอยู่อีกฝั่งกับที่เกิดเหตุ..
พี่ชายโทรมาว่า..ให้รีบไปที่ อ่าวปะตก มีวาฬเพชฌฆาต มาเกยตื้น...
พี่ชายผมอยู่ภูเก็ต รู้ก่อนผมอีก...
แล้วรีบวิ่งหน้าตั้งคว้ากล้องไปอ่าวปะตก
แค่ห้านาที...ภาพที่เห็น...อึ้งครับ..ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน..
คนประมาณสองร้อยกว่าคน...
ทั้งไทย ฝรั่ง พม่า แขก มอญ...ต่างวิ่งวุ่นหน้าตั้ง ยื้อยุดฉุดหางปลาวาฬสีดำขนาดใหญ่...
พยายามลากลงทะเล...
กะด้วยสายตาที่เห็น...ประมาณ เกือบยี่สิบตัว..นอนดิ้นหางปัดไปมา
และอีกนับไม่ถูกที่เห็นกระโดงบ่ายหน้าขึ้นบก
บางตัวกลิ้งมาในแนวขวาง..เพราะต้านแรงคลื่นไม่ไหว

และเสียงร้อง เหมือนเด็กทารกมาก...แปลกผมเพิ่งได้ยินวาฬร้องครั้งแรก..
ผมถ่ายรูปไปด้วย..สลับวิ่งลงไปลาก..มันอึ้งๆยังไงไม่รู้...
รู้แต่ว่า..มันโกลาหลวุ่นวาย..
เกาะราชาใหญ่ตอนนั้น..เกาะด้านอื่นคงร้างหมด...มารวมกันอยู่หน้าอ่าวปะตก..

6 ชั่วโมงเต็มๆที่พยายามกันทุกวิถีทาง ทั้งแรงคน แรงเครื่องจักร...
ถึงมันจะตายไปสองสามตัว...แต่ส่วนใหญ่ก็รอด..

ขอปรบมือให้กับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์...บนเกาะราชาใหญ่
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...นับถือน้ำใจครับ..




ในรูป..น้องผู้ชายยืนมากอย่างอ่อนใจ..
หลังพยายามดึงหางเจ้าตาอยู่ด้านหน้าสุด..
ซึ่งติดกับซอกหินจนเริ่มเห็นบาดแผล...



ที่ดึงไม่ไหว..ก็พยายามตักน้ำมาราด
ยืดเวลาให้อีกหลายอึดใจ..
รอคนที่กำลังลากตัวอื่นเสร็จ..มาสมทบ..
แปดคน..หลังแอ่น บอกได้ถึงขนาด และน้ำหนัก



ต้องอุ้มกันแบบนี้..ไม่งั้นลื่น..และน่าจะเป็นวิธีที่ถูกต้องด้วย..



ถึงน้ำพอที่ประคองไปได้..สองคนช่วยประคองยังทุลักทุเล



มันเหมือนตลาดนัดขายปลา..เพียงแต่..
ลูกค้าชื้อด้วยความรู้สึกอยากช่วยชีวิต..ซื้อด้วยแรงกาย และสติปัญญาเท่าที่คิดได้ในตอนนั้น



สองหนุ่มปรึกษากันว่า..จะเอาเจ้าตัวที่โผล่แต่หางออกจากซอกหินยังไง



เด็กหนุ่มชาวพม่า..จ้องมองูว่าจะเอายังไงกับมันดี..
ในขณะที่อีกสองทีม อุ้มกึ่งลากลงทะเลไป



ที่เห็นแดงๆจางๆเป็นเลือดปนน้ำ...ของหนึ่งผู้เคราะร้ายที่ไม่อาจช่วยได้ทัน

ตายไปหนึ่งตัว..จากประมาณเกือบห้าสิบตัว



ระลอกไหม่กำลังเข้ามา...
อาจเป็นตัวที่ช่วยไปแล้ว..ว่ายไม่ไหว..เพราะคลื้นแรงมาก
อ่าวปะตก เกาะราชาใหญ่ มีลักษณะเป็นปากให...
คลื่นบีบได้สูง.งและรุนแรงมาก



ยิ่งมืด..น้ำยิ่งลด..
คนช่วยดูเหมือนจะไม่พอ.



นักท่องเที่ยวสามคนนี้..ต้องจดจำวันพักผ่อนไปนานแสนนาน



เครื่องทุ่นแรงสำหรับตัวที่เหนื่อยอ่อน..ว่ายน้ำไม่ไหว..
จำเป็นต้องย้ายข้ามอ่าว..ไปยังหลังเกาะ..ซึ่งไม่มีคลื่น..
และทำสถานที่พยาบาล..ชั่วคราว..



ต่างกุลีกุจอ..กันยกใส่รถ.



ที่เหลือ..
ลงไปยื้อยุดตัวที่ยังว่ายน้ำได้ให้ออกห่างฝั่งให้มากที่สุด



มัวแต่ลงไปลากปลา..พอเห็นตัวช่วยมาอีกก็ต้องมาคว้ากล้องอีกที



กล้องหมดแบ็ต....
ให้ผมกระโดดลงไปโอบกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับวาฬเพชฆาต(เที่ยม)
ไม่ใช่จะมีโอกาสแบบนี้ได้ง่ายๆ..มันเป็นความสุขแบบเต็มอิ่ม..
ผมโชคดีที่ได้เห็นสิ่งแปลกที่สุดในชีวิตอย่างไม่คิดว่าจะได้เห็น
ถึงสองสิ่งในเหตุการณ์เดียวกัน...
คือ..ปลาใหญ่เกยตื้นมากมายขนาดนี้
และที่สอง..ทีสำคัญ...
คนที่มาจากทิศทางที่ต่างกัน..ไกลบ้างไกล้บ้าง..ต่างร่วมมือพร้อมใจกัน
เพื่อช่วยชีวิต....

คนเหล่านี้ในรูป และอีกหลายๆที่กล้องครอบไม่ถึง..
ปรบมือให้เขาเถอะครับ...เขาแน่จริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ค้นหา