เรื่องมีอยู่ว่า เราและเพื่อนทำงานในเขตพื้นที่อันตราย
จะมีทหารและตำรวจมาตรวจ ดูแลให้การอารักขาตลอด 24 ชม.
ปกติเรากับเพื่อนก็จะพูดคุย ดูๆมองๆ ทักทายทหารไปตามประสาบ้างคือ พูดบ้าง ยิ้มให้บ้าง ซื้อขนม ซื้อน้ำ ซื้ออาหารให้พวกพี่เค้าบ้างๆ ตามปกติ
แต่วันนึงพี่ที่ทำงาน เราถามทหารคนนึง ท่าทางซื่อๆ ดูเหมือนมาจากต่างจังหวัด
...ทำไมบ้างคนใส่เสื้อเกราะ บางคนไม่ใส่เสื้อเกราะ ล่ะค่ะ ?
....พี่เค้าตอบว่า ผมไม่มีเงินซื้อเสื้อเกราะครับ ราคาประมาณ 1800
คนที่มีเงินก็เสื้อเกราะใส่ แต่บางคนที่มาจากบ้านนอก ก็คงไม่มีใส่อย่างผม....
....พอฟังที่พี่เค้าพูด พูดไม่ออกเลยค่ะ รู้สึกละอายใจมากและเศร้าจริงๆ
ในขณะที่เราช้อปปิ้ง วิ่งบ้าตามงานแกรนด์เซลล์ มีคนอยู่หนึ่งกลุ่มที่ทำหน้าที่ดูแลส่วนรวม ดูแลประเทศ ดูแลประชาชน
….เงิน 1800 สำหรับเราอาจจะแค่พาเล็ตเครื่องสำอางค์ 1 ตลับ, ครีมรองพื้น 1กระปุก , รองเท้า 1 คู่ อะไรก็ตาม แต่คุณค่าของเงินที่เราถือกับที่เค้าถือมันต่างกันจริง เงินที่แลกกับความสุขเทียบกันไม่ได้เลยกับเงินที่แลกกับชีวิต
**ขอให้ความสงบสุขกับสู่ประเทศไทยโดยเร็วน่ะค่ะ **
**อยากเห็นคนไทยรักกันคะ**
จากคุณ : Green_people
เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 53 23:20:08
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น